Po co waszym dzieciom edukacja i jakiej edukacji wymaga od nas wszystkich przyszłość? Jak uczy się mózg dziecka? Od czego zależy motywacja wewnętrzna? Jak tworzyć dzieciom warunki do uczenia się? Jak rozwijać potencjał waszych dzieci? Jak przejść od kultury nauczania do kultury uczenia się w szkole i w domu? Jak uczyć dzieci szczęścia? Co ma wspólnego miłość bezwarunkowa z edukacją? I w końcu dlaczego i jak rodzice mogą zmieniać edukację swoich dzieci?Jak nie zwariować ze swoim dzieckiem nie tylko odpowiada na te i wiele innych pytań. Prezentuje także praktyczne i proste do wprowadzenia w domach oraz szkołach rozwiązania, dzięki którym wasze dzieci same będą się chciały uczyć i rozwijać. Pozwolą one wam i waszym dzieciom inaczej spojrzeć na edukację i dostrzec w niej to, co naprawdę istotne - a na co obecnie niemal zupełnie nie zwraca się uwagi w systemowym procesie edukacji. Mikołaj Marcela daje wskazówki, jak pomóc uczniom stać się szczęśliwymi i przekonanymi o własnej wartości ludźmi, którzy z nadzieję patrzą w przyszłość. Po lekturze tej książki nie będzie wam już nigdy straszne ani zdalne nauczanie, ani powrót waszych dzieci do publicznej szkoły, ani myśl o zmierzeniu się z edukacją domową. Przede wszystkim jednak przestaniecie toczyć z dziećmi nieustanne spory o naukę i nie będziecie już musieli z nimi wariować.
UWAGI:
Na okładce: Edukacja, w której dzieci same chcą się uczyć i rozwijać. Bibliografia na stronie 301-[302].
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 001253 od dnia:2023-09-28 Przetrzymana, termin minął: 2023-11-02
Postępowe dobrodziejki czy strażniczki patriarchatu? Szkoła w Nałęczowie, działająca w pierwszej połowie XX wieku, wpisuje się w ostatni rozdział historii polskiego ziemiaństwa. W prowadzonej przez ziemianki placówce nauczano kobiety z różnych klas - choć w założeniu przede wszystkim chłopki - fachowego prowadzenia gospodarstwa. Marta Strzelecka rozmawia z rodzinami nauczycielek pracujących niegdyś w nałęczowskiej szkole oraz z dziećmi i krewnymi absolwentek, zgłębia archiwa, międzywojenną prasę, prace naukowe i zastanawia się, jak układały się relacje między ziemiankami i chłopkami i jakie znaczenie miały starania pań z dworów, by zbliżyć do siebie włościanki. "Ziemianki" opisują, jak rozwijał się system edukacji kobiet w Polsce, jak zmieniało się postrzeganie roli pani domu, osoby wolnej i samodzielnej, oraz jak w ówczesnej rzeczywistości kobiety wspierały się wzajemnie. I jak dużo my, w kolejnych pokoleniach, możemy mieć wspólnego z tamtymi córkami, żonami, partnerkami czy kobietami wybierającymi życie bez mężczyzn. Opowieść o dawnych podziałach klasowych i wyboistej drodze do emancypacji. Opis pochodzi od wydawcy
UWAGI:
Bibliografia na stronach 241-[247].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni